مراسم ویژهء لیالی قدر و عزاداری شهادت خورشيد جهان افروز عدالت ، مولای متقيان علی (ع) در شبهای نوزدهم ، بيست و يکم و بيست و سوم ماه مبارک رمضان ، با حضور عدهء کثیری از مسلمانان و مؤمنان خداجوی از مليتهای مختلف در مرکز اسلامی هامبورگ برگزار گردید. در مراسم شبهای قدرِ امسال ، مسجد امام علی (ع) پذیرای جمعیت انبوهی از مسلمانان که در میان آنان حضور پرشور جوانان جلوه می نمود بود که در این شبهای پرفیض ، پیر و جوان برای تقرب به حضرت حق ، و قرار گرفتن در زير باران رحمت الهی « ليله القدر » ، در فضايی آکنده از معنويت و خلوص با توسل به ائمه معصومين عليهم السلام نام حضرت دوست را زمزمه کردند.در این مراسم هر شب روزهداران مؤمن پس از اقامهء نماز جماعت و صرف افطار همنوا با مداح اهل بیت دعای جوشن کبیر را زمزمه کردند و با گفتن ذکر الغوث الغوث ، براي تقرب به درگاه ایزد منان , سرشـك توبه از ديدگانشان جاري کردند .همچنین بعد از اتمام سخنرانی جمعیت عزادار بالاخص جوانان با تشکیل دسته های سینه زنی به عزاداری برای مولی الموحدین حضرت علی (ع) پرداختند و پس از مراسم عزاداری ، مراسم احیاء برگزار گردید. لازم به ذکر است مسلمانان اردو زبان نیز در شب شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) با برپایی مراسم عزاداری و سینه زنی در یکی سالنهای مرکز اسلامی هامبورگ یاد و خاطرهء آن امام همام را گرامی داشتند .سخنران این مراسم آیت الله سيد عباس حسينی قائم مقامی رئيس مرکز اسلامی هامبورگ بود که در شب های نوزدهم و بیست و یکم ، به تشریح و تبیین اهمیت شب قدر از دیدگاه قرآن کریم پرداخت.وی در بخشی از سخنانش با طرح این سؤال که « چه راز ی در شب قدر نهفته است که قرآن این شب را بالاتر از هزار ماه می داند » ، از شب قدر به عنوان یک لوح فشرده از زمان که با کمترین حجم بیشترین ظرفیت را دارد یاد کرد و افزود :قرآن کریم رازی را در مورد زمان بازگو می کند و به عنوان نمونه می گوید « زمان » می تواند نصف روزش ( که شب قدر است ) به اندازهء حدود ۹۰ سال ظرفیت و ارزش پیدا کند.از نظر قرآن همهء موجودات در این جهان یک حقیقت برتر در یک جهان دیگر دارند و این جهان آیه و نشانهء آن جهان است.در کنار این جهان ، جهان های موازی برتری وجود دارد که به این جهان احاطه دارند و این جهان های مقدس و ملکوت که در آنها کاستی ها و نواقص این دنیای مادی وجود ندارد می تواند بر این عالم ماده تاثیرگذار باشد.مدیر مرکز اسلامی هامبورگ در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به چند نمونه از آیات قرآن کریم با مطرح نمودن این سؤال که « آیا ما می توانیم تجربیاتی از آن زمانهای کم حجم با وسعت و ظرفیت زیاد را در همین عالم مادی نیز داشته باشیم » اظهار داشت : یک نشانه عالم برتر و نیز نمونه ای از تجربه های فرامادی انسان از زمان های کم حجم خواب و رؤیا است ، معمولاً لذت هایی که برای انسان در عالم رؤیا اتفاق می افتد خیلی دلنشین تر , عمیق تر و شیرین تر از لذت های واقعی است ، در حالیکه هیچگونه حجمی ندارد و از لحاظ زمانی نیز بسیار پر ظرفیت تر از زمانهای واقعی این عالم می باشد.برای وارد شدن و برقراری ارتباط با جهان برتر نباید منتظر فرارسیدن مرگ بود بلکه عالم ملکوت و جهان مقدس در تمام لحظات بر عالم ماده احاطه و سیطره دارد و هر گاه ارتباط با جهان مقدس یک ارتباط مستقیم باشد آثار آن در این جهان تجلی پیدا می کند و آن قطعهء خاص از این جهان نیز مقدس و ملکوتی می شود. قرآن کریم می فرماید هر مقدار از پدیده های این جهان و زندگی مادی در نسبت آن عالم ملکوت قرارگیرد ، ملکوتی و ماندگار خواهد شد و همان مقدار را می توانیم با خود به جهان آخرت ببریم.انسان وقتی که دعا و عبادت می کند ، وقتی که تفکر در خلقت می کند یا وقتی عمل نیکی را انجام می دهد در تمام این حالات ارتباطش با عالم ملکوت بیشتر می شود و این زمانها ، زمانهای ملکوتی و با برکتی خواهند بود. در آخرین شب از شبهای قدر که باید شکوائیه هجران را در نوردید و به امید وصل و دیدار بیدار نشست و از جام طهور «سلام»، تا «مطلع فجر»، سرمست بود ، نیز دیگر بار عاشقان کوی وصال با حضور گسترده در مرکز اسلامی هامبورگ و شرکت در مراسم احیاء به راز و نیاز با محبوب خویش پرداختند. در مراسم شب بیست و سوم بعد از شروع مراسم ، شرکت کنندگان با شور و حال وصف ناپذیری دعای جوشن کبیر را همنوا با مداح اهل بیت زمزمه کردند . در ادامه مراسم این شب نیز آیت الله سید عباس حسینی قائم مقامی پیرامون مهربانی خداوند و ارتباط آن با توبه سخن گفت . وی در بخشی از سخنانش از توبه به عنوان یکی از راههای استجابت دعا یاد کرد و افزود : توبه به معنای بازگشت است و اولین نکته ای که به ذهن انسان می رسد این است که انسانی که توبه می کند از کجا به کجا باز می گردد ؟ معمولاً وقتی می گویند بازگشت ، حتماً « مبدائی » مورد نظر است که جایگاه و وطن اصلی است که پس از مدتی دوری به آن بازگشت صورت می گیرد .وی « توبه » را مفهومی کاملاً دینی دانست که در ارتباط با هویت و شخصیت انسان معنا پیدا می کند و افزود : در اندیشهء اسلامی ، گناه ، در وجود انسان « اصل » نیست بلکه یک عارضه است . گناه آن چیزی است که آدمی را از مبدأ اصلی دور کرده و با توبه ما از گناه جدا شده و به جایگاه اصلی باز می گردیم. .انسان از چه چیزی دور شده است که با توبه به آن باز می گردد ؟ « خدا » یا « خودش » ؟معمولاً گفته می شود که انسان با توبه به سوی خدا باز می گردد اما پاسخی که قرآن و آموزه های دینی بر آن تآکید دارند هر دو است یعنی انسان با گناه از خودش و خدا دور می شود . چرا که از نظر قرآن کریم خداوند یک موجود نا آشنای انسان نیست که در بیرون از وجود او باشد و انسان را امر و نهی کند بلکه خداوند حقیقتی است در وجود انسان و خدا انسان را از حقیقت خودش آفریده است . خداوند بیگانه با انسان نیست و لذا می گوید ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم .از نظر قران کریم انسانی که از خدا فاصله گرفته است از حقیقت و فطرتش فاصله گرفته که این انسان دچار اختلالات روحی و روانی نیز می شود. و لذا « گناه » در مفهوم دقیقش ، عصیان انسان بر خدا نیست بلکه عصیان انسان بر خود است . عصیانی که او را دچار پارادکس و تضاد درونی می کند و همین تضاد است که گاه به صورت اختلالات روانی ، کاهش اعتماد به نفس ، اضطراب و … ظهور پیدا می کند.و اینکه قرآن می گوید : « ألا بذکرالله تطمن القلوب » ( بدانید که با یاد خدا جانها آرام می گیرد ) . این یک جمله إخباری است که مشتمل بر یک خبر ( Nachricht ) و گزارش از یک واقعیت ( Mitteilung ) می باشد و یک فرمان و دستور ( Befehl ) نیست که بخواهد بگوید ، باید با یاد خدا جانهایتان را آرام بخشید بلکه می گوید واقعیت این است که آرامش درونی ، اینگونه به دست می آید .چرا که با یاد خدا ، اعتماد از دست رفتهء انسان به خودش باز می گردد و تضاد درونی او مهار می گردد. انسان با یاد خدا به هویت و فطرت خودش بر میگردد . بنابراین انسان با توبه کرامت از دست رفته را به دست می آورد و یکی از نشانه های توبه نیز بوجود آمدن آرامش درونی است.پس از سخنان امام و مدير مركز اسلامي هامبورگ ، برنامه عزاداری و مراسم احیاء برگزار گردید.