امام جمعه مرکز اسلامی هامبورگ در خطبه های این هفته خود که مصادف با سالروز شهادت حضرت علی علیه السلام بود، از جنایات صورت گرفته در یمن و سکوت کشورهای مدّعی حقوق بشر انتقاد نمود و افزود: متاسفانه عدّه ای درصدد هستند که جنگ افروزی در سطح دنیا توسعه یابد و لذا کشورها را به جان یکدیگر می اندازند. برخی از این دولت ها از یک طرف صلح دوستی و مقابله با تروریسم را مطرح می کند و از سوی دیگر با حملات مکرّر، مردم یمن را به خاک و خون می کشند و این در حالی است که بسیاری از سازمان های بین المللی و نیز کشورهای اسلامی در برابر این اتفاقات سکوت می کنند.
این وظیفه ماست که امروز در مورد محور شرارتها، خشونتها و عامل اصلی حمایت از تروریسم سخن بگوییم و منشأ این امور را به بشریت معرفی کنیم. البته بعید است که امروزه کسی منشا ترور و تروریسم را نشناسد و محور شرارت ها در دنیا را نداند. این سوال برای همه آزادی خواهان عالم مطرح است که مدعیان حقوق بشری که خود را مدعی دموکراسی نیز می دانند چرا از افرادی که حتی یک بار تجربه مردم سالاری ندارند، حمایت میکنند و با شعار حمایت از طلحِ میان بشریت، بزرگ ترین قرار داد تسلیحاتی دنیا با آل سعود را منعقد میکنند؟ به راستی این سلاح ها به چه کار می آید جز کشت و کشتار مردم مظلومی چون مردم یمن؟
این یک غصّه بزرگ و ننگ تاریخی است که در طی ۸۰۰ روز تجاوز به این کشور مظلوم ۲۶۸۹ کودک، ۱۹۴۲ زن و ۷۹۴۳ مرد غیر نظامی کشته شوند. به راستی اینها به کدامین گناه کشته شدند « بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ »
این قدرتها از یکسو با برخی از کشورها به اسم حمایت از صلح، قرداد تسلیحاتی میبندند و از سوی دیگر برخی از کشورهایی که حاضر به سرسپردگی و ذلت در برابر آنان نیستند را تحریم میکنند. حکایت کار این نوع سناریوها، حکایت آن دزدی است که برای رد گم کردن، او هم همچون مال باخته، داد و فریاد سر می دهد و به دنبال دزد می گردد، در حالیکه دزد خود اوست. امروز داستان این سناریونویسان اینطور شده است که آنها که خود محور ترور، خشونت و ایجاد وحشت در دنیای امروز بشری هستند، شعار مبارزه با تروریسم و خشونت را سر می دهند و آنهایی که در جریان نیستند گمان می کنند که اینها رهبران واقعی مبارزه با تروریسم هستند و حال آنکه در بحث ایجاد رعب و وحشت و حمایت از خشونت، انگشت اتّهام به سمت خود آنها می باشد.
رئیس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگ های شیعه در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به تعبیر دانشمند مسیحی، جرج جرداق که می گوید: «قُتِلَ عَلِیٌّ فِی مِحْرَابِ عِبَادَتِهِ لِشِدَّةَ عَدْلِهِ؛ امام علی (ع) در محراب عبادت خویش قربانی عدالتش گردید.»، خاطر نشان کرد که اگر امروز علی بن ابیطالب (ع) زنده بود، لب به سخن می گشود و برای نجات انسان های مظلوم فریاد سر می داد و این جنایات را محکوم می کرد و برای برون رفت از آن به تکلیف الهی و انسانی خود عمل می کرد.