درباره اتحادیه

هم اكنون اسلام و مسلمانان جزئی از جامعه اروپایی شده اند اگر این «جزء» كه واقعیتی در جامعه امروز اروپاست، با كلّ جامعه سازگاری و تعامل سازنده پیدا نكند می تواند به ایجاد مشكلات و بحرانهایی در جامعه بیانجامد. خصوصاً آنكه معدودی از افراد و گروه ها هستند كه به انگیزه های مختلف مایل اند تفسیر های افراطی از اسلام ارائه دهند و از ایجاد سازگاری و انتگراسیون میان مسلمانان و جامعه اروپایی جلوگیری نمایند. علمای اسلامی كه صاحبنظران در مسایل دینی و شرعی می باشند می توانند به عنوان سخنگویان اسلام با این جریانهای افراطی كه هیچ نسبتی با اسلام ندارند و در صدد سوء استفاده از نام آن می باشند، مقابله كرده و از رشد آنها جلوگیری نموده و آنان را در دستیابی به اهدافشان ناكام نمایند. چرا كه وقتی عالمان اسلامی در خصوص مسأله ای اظهار نظر كنند برای همگان معلوم می شود كه افراطیونی كه می خواهند تصویری رادیكال و خشن از اسلام ارایه داده و مردم را به ناسازگاری و طغیان بكشانند رفتار و گفتار آنان از مشروعیت دینی برخوردار نیست و در نتیجه آنان منزوی خواهند شد.

و از سوی دیگر روحانیون مسلمان كه معمولاً از خارج، وارد اروپا شده اند باید وظیفه و رسالت خود در مورد تحقّق انتكراسیون و ایجاد همگرایی مسلمانان با جامعه اروپایی را در این مقطع مهم تاریخی به انجام برسانند و باید بكوشند تا تمدن و تفكّر اسلامی را از شكل وارداتی و آمیختگی به مسایل قومیتی خود خارج نموده و متناسب با اقتضائات و واقعیت های جامعه اروپایی آن را «بومی سازی» نمایند. و این «بومی سازی» نیازمند ارایه الگویی اروپایی از «اسلام» است. بی تردید «اسلام» یك حقیقت یكسان است ولی واقعیت ها و اقتضائات هر جامعه یعنی سنتّها، فرهنگ ها و قوانین اجتماعی حاكم در جوامع، در تحقّق و عینیت اسلام كاملاً مؤثر و دخیل است. از این رو در عین حال كه «تفكر اسلامی» ثابت و یكسان است ولی به تعداد جوامع با فرهنگ ها و آداب ملّی و قومی مختلفی كه دارند، فرهنگ و آداب اسلامی وجود دارد كه با یكدیگر تفاوت دارند.

مسلمانان در جامعه اروپایی، خصوصاً نسل جوان آنان كه در این جامعه تولّد و رشد یافته اند، نیازمند به شیوه ای عینی از زنده گی اسلامی می باشند كه سازگار با جامعه اروپایی باشد و انگیزه های همزیستی آنان با این جامعه را تقویت نماید. و چنین كاری با فعّال شدن روحانیون و علمای دین امكان پذیراست. و سایر جمعیت ها و گروههای مسلمان به دلیل عدم برخورداری از جایگاه روحانی و دینی از چنین نفوذ و مشروعیتی برخوردار نمی باشند. اتحادیه اروپایی علمای شیعه با چنین هدف كلّی و فلسفهء وجودی ای تشكیل می شود.